Miejscowość położona jest w dolinie potoku o tej samej nazwie (dopływ Popradu) na zboczu Skałki (769 m n.p.m.) i Pietrusiny (647 m m.p.m.). Wpisując się w malowniczy odcinek Doliny Popradu leży przy granicy państwa. Przez Andrzejówkę prowadzi droga z Muszyny do Nowego Sącza.

Nazwa prawdopodobnie pochodzi od imienia Andrzej i pierwotnie brzmiała Jędrzejówka. Pierwsza lokacja Andrzejówki na prawie magdeburskim dokonała się w 1352 r. i była przywilejem danym Maciejowi i Michałowi oraz ich potomkom przez króla Kazimierza Wielkiego.

Początkowo istniał tu kościół rzymskokatolicki, o czym dowiadujemy się z opisów Łepkowskiego, który w czasie swoich wędrówek po Galicji zwrócił uwagę na gotycką wieżę i resztki staroniemieckich obrazów. Również w dokumentach lokacyjnych mowa jest o opłatach na plebanię rzymskokatolicką.  Kolejnym etapem historii Andrzejówki jest przebudowa kościoła na cerkwię, która miała miejsce na przełomie XV i XVI w. Wtedy to parafia, tym razem już greckokatolicka pw. Zaśnięcia Bogurodzicy, uposażona została powtórnie 26 VII 1575 r. przez bpa Franciszka Kraśnickiego.

Wirtualny spacer po cerkwi

Obecną Cerkiew, która przetrwała do naszych czasów, zbudowano w 1864 r. Jest to cerkiew drewniana, o konstrukcji zrębowej, oszalowana, z prostokątnym prezbiterium i wieżą.  Od strony zachodniej znajduje się babiniec. Posiada dach namiotowy z cebulastymi hełmami. Wieżę wieńczy hełm z latarnią. a do wyposażenia wnętrza należą m.im. niekompletny ikonostas z XVII w., ołtarz późnobarokowy oraz polichromia ścienna z przełomu XIX i XX w. Obiekt ten jest klasycznym przykładem zachodnio-łemkowskiego budownictwa sakralnego. Obecnie cerkiew służy jako kościół rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Dodatkowego uroku tej budowli  dodają stuletnie lipy (pomniki przyrody), które stanowią otoczenie cerkwi.

W wiosce tej można spotkać również zabytkowe połemkowskie drewniane spichlerze z przełomu XVIII i XIX w. Andrzejówka, podobnie jak inne miejscowości, posiada źródła mineralne. Należą one do szczawy, w skład których wchodzą kwaśne węglany wapnia, magnezu, potasu i sole żelaza. 

Atrakcje: cerkiew, stuletnie lipy (pomnik przyrody)