MUZEUM REGIONALNE "PAŃSTWA MUSZYŃSKIEGO"

HISTORIA I DZIEŃ DZISIEJSZY MUZEUM Rys historyczny Muszyny (plik dźwiękowy) - posłuchaj >>

Pierwszą ekspozycję w muzeum w Muszynie uroczyście otwarto w dniu 3 sierpnia 1958 roku. Oficjalna nazwa tej instytucji w tym okresie brzmiała „Muzeum Pamiątek Muszyny-Zdroju”. W Księdze Pamiątkowej pod powyższą datą znajduje się zapis:

Z inicjatywy opiekuna społecznego nad zabytkami i prezesa koła Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Muszynie, rozpoczęto starania mające na celu założenie Muzeum Pamiątek Muszyny. Równolegle ze staraniami o lokal na muzeum, prowadzono przez miejscowy radiowęzeł zbiórkę eksponatów i pieniędzy. Łańcuch zbiórki pieniężnej zapoczątkowali członkowie zarządu koła PTTKT w skład którego wchodzili:

Prezes - Karol ROJNA,
Wiceprezes - mgr Maria GRUSZEWSKA,
Sekretarz - Kazimierz JEŻOWSKI,
Skarbnik - Kazimierz MIZAGA

Zarządowi aktywnie pomagali: Stanisław Gomółka, Józef Paczosa, Józef Serwiński, Andrzej Skalski, Mikołaj Szyłow, Jerzy Niedziałek, Lucjan Machniewski, Henryk Wójcik, Marian Ruchała.

Po dwuletnich staraniach, uzyskano lokal na pomieszczenie muzeum w zabytkowym budynku Nadleśnictwa Państwowego, a przez radiowęzeł zebrano kwotę 2250 zł.

Z tym zasobem gotówki przystąpiono do remontu lokalu. Przy remoncie i oczyszczaniu lokalu pomagała młodzież Związku Harcerstwa Polskiego Szkoły Podstawowej nr 1 z Muszyny, ZHP Zasadniczej Szkoły Metalowo-Drzewnej z Krynicy i będąca w tym czasie na obozie harcerskim młodzież hufca ZHP z Jarocina.
Żywo interesował się pracami i pomagał choć z daleka były mieszkaniec Muszyny Adam Czarnowski z Warszawy, dr Wiktor Medwecki z Krakowa i Franciszek Kmietowicz przebywający w Kanadzie.

W uroczystości otwarcia wzięli udział m.in. Prezes Okręgowej Komisji Opieki nad Zabytkami w Krakowie Adam Jagielski, Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Muszynie Antoni Przybylski, wybitny krajoznawca Adam Czarnowski z Warszawy, Prezes Zarządu Oddziału PTTK w Krynicy-Zdroju dr Julian Zawadowski. Wszyscy goście podkreślali znaczenie jakie ta placówka kulturalno-oświatowa będzie mieć dla regionu oraz życzyli jej pomyślnego rozwoju.

Pierwszego indywidualnego wpisu w księdze Pamiątkowej dokonał w dniu otwarcia pierwszy Kustosz tej placówki Karol Rojna, który tak określił cele, jakie mu przyświecały przy tworzeniu tej placówki kultury:

Zakładając Muzeum Pamiątek Muszyny pracowałem nad przeszłością dla przyszłości. Niech ten skromny zbiór pamiątek po praojcach Muszyny, stale wzrasta jako żywa księgą dla przyszłych naszych pokoleń.

Na otwarcie muzeum oprócz ekspozycji stałej przygotowano również wystawę czasową która nosiła tytuł „Piękno Muszyny Zdroju”. Zaprezentowane zostały na niej dokumentalno - krajoznawcze fotografie Adama Czarnowskiego i Mieczysława Jarończyka. Część z tych prac przekazana została jako dar dla muzeum i stanowi obecnie cenną dokumentację fotograficzną. Karol Rojna aby zasilić skromna kasę muzeum wydał w 1958 roku wraz Kołem PTTK w Muszynie pierwszy powojenny INFORMATOR ILUSTROWANY Muszyna – Zdrój, swojego autorstwa w którym wykorzystano fotografie zaprezentowane na otwarciu muzeum.

Ekspozycję muzealną otwarto przy niewielkiej ilości eksponatów; do 1969 roku zgromadzono ich 288 (pierwsza księga inwentarzowa). Początkowo patronat nad Muzeum sprawowało miejscowe koło PTTK oraz Urząd Miasta. W 1968 roku Muzeum zostaje przejęte przez Zarząd Oddziału PTTK w Krynicy. Zatrudniono wtedy nowego kierownika muzeum – historyka sztuki Agnieszkę Bujarską, natomiast Karol Rojna otwiera w tym czasie swoją Galerię Autorską, w której prezentuje swoje obrazy malowane na szkle. W okresie działalności Pani Agnieszki Bujarskiej pozyskano podczas kwerendy w terenie wiele ciekawych eksponatów z dziedziny etnografii i sztuki ludowej. Zakupiono je z funduszu Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz Zarządu Głównego PTTK. W 1972 roku muzeum posiadało 572 eksponaty. Dzięki staraniom kustosza tej placówki powstała również profesjonalnie wykonana ekspozycja historyczna której projekt plastyczny wykonała krakowska artystka Teresa Białas – Terakowska.

W 1972 roku nastąpiła kolejna zmiana kierownika muzeum – stanowisko to zostało powierzone Wiesławie Czerniec . Kontynuując pracę zaczętą przez swoich poprzedników, dokonywała ona zakupów (już tylko z funduszów ZGPTTK), organizowała wystawy czasowe, prelekcje oraz prowadziła prace badawcze dotyczące zabytków, historii rodów muszyńskich, strojów mieszczańskich, a także miejscowej gwary. Jej niezwykle aktywną działalność przerwała choroba, która zmusiła ją do rezygnacji z czynnej pracy zawodowej. W 1986 roku pracę w muzeum rozpoczęła jako nowy kierownik Barbara Rucka, która jeszcze przez dwa lata korzystała z doświadczenia Wiesławy Czerniec zatrudnionej na pół etatu.

W latach 1986-2008 zakupionych zostało 137 eksponatów, darowanych zostało 519, pozyskano 160. Dokonano konserwacji 55 eksponatów. Udało się również dwukrotnie powiększyć metraż muzeum po przejęciu i wyremontowaniu w 1996 roku pomieszczeń dawnego archiwum Nadleśnictwa Państwowego z Piwnicznej. Nowe sale wyposażono w gabloty wykonane przez Zespół Szkół Zawodowych w Krynicy-Zdroju, według projektu Barbary Ruckiej. Koszt materiałów do remontu i modernizacji ekspozycji pokryto z dotacji Zarządu Głównego PTTK – Komisji Opieki nad Zabytkami, natomiast Urząd Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna zabezpieczył grupę remontowo-budowlaną. W ramach akcji oświatowej muzeum prowadzi lekcje muzealne oraz prelekcje dla grup. Placówka ta udostępnia również materiały osobom piszącym o regionie oraz instytucją naukowym. W latach 1990-1999 z pomocy takiej skorzystało 103 osoby. Oprócz działalności oświatowej muzeum prowadzi również prace związane z ochroną zabytków między innymi opracowując wnioski o wpis do rejestru zabytków oraz bierze udział w komisjach konserwatorskich związanych z prowadzonymi pracami remontowo-budowlanymi i konserwatorskimi. W latach 1986-2008 muzeum wydało przewodnik „Muszyna i okolice” oraz trzy foldery opracowane wspólnie z Centralnym Ośrodkiem Turystyki Górskiej w Krakowie pt. „Muzeum Regionalne PTTK w Muszynie, Zarys Historii Klucza Muszyńskiego, Szlakiem Zabytków Muszyny”, a w 2009 roku folder sfinansowany przez Starostwo Powiatowe w Nowym Sączu „Cerkwie Państwa Muszyńskiego”. W ramach współpracy z Towarzystwem Miłośników Ziemi Muszyńskiej muzeum brało udział w redagowaniu „Echa Muszyny” (miesięcznik) i „Almanachu Muszyny” (rocznik), opracowało również monografię muszyńskiego kościoła parafialnego pw. św. Józefa oraz informator Zabytkowe świątynie regionu muszyńskiego. Muzeum oprócz stałej działalności wystawienniczej, organizuje również wystawy czasowe, średnio cztery w roku. Najciekawsze z nich to: „Krajobrazy Słowacji w fotografii Michala Petrilaka”, „Wystawa grafiki Vasyla Madzelana”, „Wystaw malarstwa Roberta Hoflinga”, „Twórcy ze Starej Lubovni”, „Cudna sztuka naiwna”, „Zabytki i pejzaże Państwa muszyńskiego”, „Kolory pogranicza „, Barwy i dźwięki Afryki”. Zorganizowanych zostało również kilkanaście wieczorków poetyckich i satyrycznych zorganizowanych wspólnie z Kołem Literackim działającym w muszyńskim liceum. Muzeum na bieżąco współpracuje z organizacjami pozarządowymi miedzy innymi z: Kołem Terenowym PTTK Muszynie, Towarzystwem Miłośników Ziemi Muszyńskiej, Towarzystwem Przyjaciół Sztuk Pięknych, Redakcją Almanachu Muszyny oraz instytucjami kulturalno-oświatowymi takimi jak: Biblioteka w Muszynie i Starej Lubovni, Wojewódzki Konserwator Zabytków, Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu, Muzeum i Okręgowy Dom Kultury w Starej Lubovni, Archiwum w Nowym Sączu i Bardejowie, Liceum Ogólnokształcącym w Muszynie.
W związku z koniecznością stworzenia nowej ekspozycji w zrekonstruowanym zajeździe i związanymi z tym olbrzymimi kosztami, w 2009 roku eksponaty wraz z dokumentacją naukową, przekazane zostały w depozyt Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Muszynie i obecnie muzeum jest zarządzane przez tą instytucję kultury.
Od momentu otwarcia nowej siedziby tj. 31 lipca 2010 roku, muzeum zorganizowało 4 prelekcje historyczne w ramach w ramach cyklu pn. „Spotkania z Historią”, 3 wystawy czasowe oraz koncert jazzowy Leszka Żądły.
Obecnie w zbiorach muzeum znajduje się 2550 eksponatów z dziedziny: etnografii, historii, sztuki, archeologii, numizmatyki, militariów.

 SIEDZIBA MUZEUM

Obecny budynek będący siedzibą muzeum jest rekonstrukcją zabytkowego XVIII wiecznego budynku potocznie nazywanego "Zajazdem". Oryginalny zabytkowy budynek, który położony był przy ul. Kity 26 został wpisany w 1987 roku do rejestru zabytków w granicach posadowienia budynku. W 1999 roku Nadleśnictwo przekazuje budynek gminie, która w 2008 roku ze względu na jego bardzo zły stan techniczny (zawilgocenie ścian, grzyb, próchnicę drewna) oraz planowaną budowę obwodnicy wnioskuje o jego wykreślenie z rejestru zabytków, rozbiórkę i zrekonstruowanie w nowym miejscu nie narażonym na działanie wilgoci. Decyzja ta uratowała zbiory muzeum, gdyż podczas powodzi w czerwcu 2010 roku miejsce dawnego zajazdu zamieniło się w małe jeziorko. Prace przy rozbiórce i rekonstrukcji obiektu wykonywała pod nadzorem konserwatorskim firma REM-BUD z Nowego Sącza.

Obiekt ten wybudowany został w ciągu siedmiu miesięcy - od listopada 2008 do maja 2010 roku - w ramach projektu „Wielofunkcyjne domy w Muszynie, Ľubotínie i Dubovicy – centra rozwoju współpracy transgranicznej Gminy Muszyna i mikroregionów Minčol i Horná Torysa”, współfinansowanego przez Unię Europejska z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Współpracy Transgranicznej Rzeczpospolita Polska –Republika Słowacka 2007-2013

Głównym celem tego projektu było stworzenie w Muszynie, Lubotinie i Dubovicy wielofunkcyjnych centrów kultury . W ramach projektu w Muszynie zrekonstruowano XVIII –wieczny zajazd pełniący obecnie funkcje muzeum i informacji turystycznej w Muszynie ( o łącznej powierzchni 361,33 m2).

Realizacja inwestycji odbywa się jednocześnie po obu stronach granicy, przy czym rolę Partnera Wiodącego ze względu na doświadczenie w realizacji projektów europejskich pełnił partner polskim pod kierownictwem Burmistrza Muszyny Jana Golby. Zadania inwestycyjne realizowane były samodzielnie przez poszczególnych partnerów. Bieżącą realizację muszyńskiej inwestycji nadzorował zespół w składzie: Włodzimierz Tokarczyk– w-ce Burmistrz MiGU - nadzór nad pracami budowlanymi, Stanisław Michalik –koordynator projektu, Małgorzata Pszczółka – koordynator ds. inwestycji, Maria Bochenek – koordynator ds. finansowych, Elżbieta Jędrzejek - Półtorak koordynator ds. zamówień publicznych, Barbara Rucka – koordynator ds. promocji i opracowania koncepcji współpracy trans granicznej. Pierwszym ukończonym obiektem był zrekonstruowany na podstawie projektu Mirosława Trzupka, zajazd w Muszynie.

Uroczyste otwarcie tego obiektu nastąpiło w dniu 31 lipca 2010 roku, a jego poświęcenia dokonał ks. proboszcz Józef Wierzbicki. W uroczystości uczestniczyli miedzy innymi poseł Andrzej Czerwiński, wicemarszałek Małopolski Leszek Zegzda, wicewojewoda Stanisław Sorys, Starosta Nowosądecki Jan Golonka. Uroczystego przecięcia wstęgi dokonał Burmistrz Jan Golba.

Oryginalny Budynek-Zajazdu, w którym swoją siedzibę od 1958 roku aż do rozbiórki w listopadzie 2009 miało Muzeum Regionalnego PTTK „Państwa Muszyńskiego”, zbudowany został na przełomie XVIII/XIX wieku i był jednym z najstarszych zabytków świeckich w regionie. Zajazd ten stanowił niegdyś całość z karczmą, która istniał do lat 30-tych naszego stulecia. Zarówno gospodarze jak i zatrzymujący się podróżni mieszkali w zajeździe (gospoda). Karczma natomiast pełniła rolę dzisiejszej restauracji, gdzie każdy przybyły (miejscowy lub podróżny) mógł liczyć zarówno na posiłek jak i coś mocniejszego. Namacalnym dowodem istnienia karczmy były odkopane podczas robót ziemnych w 1972 roku i prac archeologicznych w 2009 roku części fundamentów. Muzeum posiada rysunek zajazdu z 1837 roku opublikowany w gazecie Przyjaciel Ludu. Opierając się na tych materiałach ikonograficznych można stwierdzić, że była to typowa klasycystyczna karczma polska z wielką sklepioną sienią w części środkowej i unikalnym kanałowym systemem grzewczym. Ciągnęła się ona od bramy wjazdowej do obszernego stanu (szopa, stajnia, powozownia) położonego w południowo - zachodniej stronie zespołu dworskiego. Do nowego zrekonstruowanego obiektu przeniesiono jedynie niektóre zdrowe technicznie elementy z dawnego zajazdu, które obecnie stanowią jego części konstrukcyjno-dekoracyjne (schody, belkowanie, szalowanie).

EKSPOZYCJA STAŁA I ZBIORY MUZEALNE

W zrekonstruowanym Zajeździe stworzona została nowa, nowoczesna ekspozycja poświęcona Historii „Państwa Muszyńskiego”. W salach dawnego muzeum zobaczyć można pamiątki po dawnych starostach, mieszczanach muszyńskich, Łemkach oraz Żydach zamieszkujących te ten region. Jest tu również sala poświęcona sztuce nieprofesjonalnej z pracami Nikifora na czele. Obiekt posiada też nowoczesną salę konferencjo-wystawienniczą, w której odbywają się liczne imprezy polsko-słowackie organizowane w ramach współpracy transgranicznej. Aby zachęcić szanownych Mieszkańców i Gości Muszyny, pragniemy Państwa oprowadzić po nowej wystawie i wprowadzić w świat dawnego Państwa Muszyńskiego.

SPACERKIEM PO MUZEUM

SALA PRZEDSIONKOWA – pełni jednocześnie rolę informacji turystycznej, tu każdy turysta może uzyskać informacje o atrakcjach tego regionu oraz dowiedzieć się jak można spędzić tutaj ciekawie czas.

W PIERWSZYM POMIESZCZENIU na lewo od wejścia NAZWANYM IZBĄ MIESZCZAŃSKĄ TURYŚCI MOGĄ ZAPOZNAĆ SIĘ Z HISTORIĄ "MUSZYNY"

Sala "MIESZCZAŃSKA" - ( panorama sferyczna 360⁰ , sterowanie myszką, aby przbliżyć lub oddalić, należy użyć + lub - )

Opis sali muszyńskiej - (plik dźwiękowy) - posłuchaj >>

W pomieszczeniu tym gości odwiedzających muzeum wita postać mieszczki muszyńskiej w oryginalnej spódnicy wełnianej pod którą falują pięknie haftowane białe halki. Postać okrywa olbrzymia chusta tzw. „Tybetka”. Głowę mieszczki zdobi oryginalny czepiec tiulowy przystrojony kwiatami. Aby przybliżyć życie tych kobiet wyeksponowane zostały przedmioty używane przez nie na co dzień w tym: żelazka, kołowrotki, maglownice, tary oraz ubrania pięknie zdobione wytworzonymi w muszyńskiej szkole koronek klockowych ozdobnymi wstawkami. Oglądając fotokopię dokumentów archiwalnych, starych zdjęć, rycin i drzeworytów poznajemy pierwszego duchownego właściciela Muszyny biskupa krakowskiego Pawła z Przemankowa (1288 r.). Z kolejnych plansz dowiadujemy się o pierwszych kupcach prowadzących swe karawany traktem „węgierskim” wzdłuż Popradu oraz o zwyczajach i zajęciach mieszczan muszyńskich. Informacje te obrazują niezwykle ciekawe eksponaty m.in.: symbole cechowe, bęben magistracki, pralka półautomatyczna, kołatka stróża nocnego itp. Jednym z ciekawszych eksponatów jest rzadko spotykany ręczny typ tokarni z dwoma kołami i przekładnią oraz nowszy typ tokarni nożnej. Oba te obiekty pochodzą sprzed około 100 lat. Ciekawostką są też wielkie siekacze do mięsa z podwójnymi ostrzami (90 cm x 35 cm), które były używane w miejscowej masarni jeszcze na początku naszego stulecia. W sali tej zgromadzono również pamiątki po oryginalnym zajeździe są to miedzy innymi drewniane kliny z pieca, gwoździe oraz część sklepienia. Znalazły tu również miejsce pozostałości z dawnych warsztatów rzemieślniczych między innymi: szewskiego, kołodziejskiego, ciesielskiego. Natomiast jedyną pozostałością istniejącej do 1920 roku farbiarni płótna w Muszynie, są drewniane klocki do druków oraz próbki materiałów które były tu wytwarzane i one zostały wyeksponowane w tej sali. Aby oddać pierwotny klimat tego budynku w sali tej odtworzono szynk na którym swoje miejsce znalazła między innymi kolekcja ozdobnych butelek z XVIII/XIX w., typowy muszyński kubek z przegródką dla wąsatych mieszczan, samowar, młynki do palenia kawy, amfory na naftę i wino. Scenerię dawnej karczmy dopełnia stół radziecki z ławą oraz szafa grająca i malownicza basetla. W izbie tej znalazły również swoje miejsce ściągnięte z miejscowych strychów skrzynie cechowe, wianowe i podróżne. Dwie z nich są wyjątkowo piękne. Pierwsza z nich będąca prawdopodobnie własnością cechu krawieckiego na przedniej desce ma wyrzeźbione emblematy: żelazko i nożyce, natomiast druga pięknie okuta wędrowała zapewne z kupcami dawnym węgierskim traktem handlowym.  

W KOLEJNYM II POMIESZCZENIU sali "Żydzi w Muszynie" poznajemy drugą grupę narodowościową zamieszkującą Muszynę - Żydów. Sala ta ze względu na małą ilość zachowanych judaików posiada tylko jedną gablotę, w której zobaczyć możemy żydowskie naczynia obrzędowe, towary jakie były sprzedawane w muszyńskich sklepach oraz księgi meldunkowe z pensjonatów lat 30-tych XX wieku. Na planszach znajdujemy informacje o 150 letniej historii Żydów muszyńskich, którą zakończyło wywiezienie ich w 1940 roku do Grybowa, gdzie ślad po ich istnieniu urywa się.

Sala "Żydzi w Muszynie" - (panorama sferyczna 360⁰ , sterowanie myszką, aby przbliżyć lub oddalić, należy użyć + lub -)

Opis sali "Żydzi w Muszynie" (plik dźwiękowy) - posłuchaj >>

 III POMIESZCENIE TZW. KOMNATA SZTUKI NIEPROFESJONALNEJ

W dwóch gablotach tej stylowej sali ze sklepieniem żaglastym prezentowane są prace twórców nieprofesjonalnych. Najcenniejszymi zabytkami tego działu są dwie prace Nikifora.
W pomieszczeniu tym królują jednak głównie rzeźby i ceramika ludowa wykonana przez twórców beskidzkich: Józefa Citaka, Józefa Sikorskiego, Jana i Stanisława Niewolów, Piotra Zelka, Edwarda Grucelę, Józefa Porębskiego, Jan Staszaka, Piotra Wojtarowicza, Karola Leję, Jana G. Romaszkana, Władysława Chajca, Józefa Kuczaja, Andrzeja Birnacika, Nikodema Bołoza, Wita Kmietowicza. Ciekawostką tego działu są oryginalne i bogate w formie rzeźby i naczynia gliniane wykonane przez Kunegundę Jeżowską i małżeństwo Tylusiów ze Złockiego. Malarstwo na szkle reprezentują prace: Karola Rojny (legendy muszyńskie przedstawione na szkle), a olejne Barbary Cichy (cerkiewki beskidzkie).
Cennym lecz nie eksponowanym darem dla muzeum są listy sądeckiego malarza Edmunda Cieczkiewicza pisane do w latach 1941-1943 do przyjaciół zamieszkałych we Lwowie. Przedstawiają one satyryczne akwarelki obrazujące życie codzienne w okresie okupacji i opatrzone są dodatkowo żartobliwymi komentarzami autora. Sztukę współczesną prezentowaną na wystawach czasowych reprezentują: akwarele Jerzego Udzieli, obrazy olejne Aleksandra Jurkiewicza i Kazimierza Kwiatkowskieg.

IV POMIESZCZENIE GABINET STAROSTY – HISTORIA PAŃSTWA MUSZYŃSKIEGO

Sala Starosty - (panorama sferyczna 360⁰ , sterowanie myszką, aby przbliżyć lub oddalić, należy użyć + lub -)

Pomieszczenie to stanowi małą salkę z odtworzonym nietynkowanym sklepieniem żaglowym, w którym mamy do czynienia z ciekawym zjawiskiem akustycznym tworzącym podczas mówienia formę pogłosu-echa. Ekspozycja w tej sali, zaprezentowana w trzech gablotach przybliża nam historię zamku muszyńskiego, starostów, zbójników oraz wojska muszyńskiego – Harników, którzy łapali niepoprawnych bandytów i czarownice, a następnie odstawiali ich przed oblicze surowego „sądu kryminalnego”. W sali tej przybliżone są również sylwetki trzech słynnych Polaków, których losy na krótko splotły się z Muszyną tj. Jana Kochanowskiego, Kazimierza Pułaskiego i Jana Matejki.

Najcenniejszym eksponatem w tej komnacie jest oryginalny dokument spisany na pergaminie, dotyczący cechów miasteczka Tylicz. Dokument wydany został w dniu 14 czerwca 1725 roku na zamku w Muszynie przez biskupa krakowskiego Konstantego Felicjana Szaniawskiego. Równie cennym eksponatem tej ekspozycji jest podróżny sepet biskupi (skrzynia) pochodzący z XVII w. Na zewnętrznej jego ściance namalowano obraz Świętej Rodziny. Na wieku od wewnątrz - Herb Pomian oraz insygnia biskupie.

W gablocie poświęconej starostom możemy obejrzeć również różne akcesoria używane przez mężczyzn zamieszkujących Muszyn. Do ciekawostek tej ekspozycji należy zaliczyć: karabin skałkowy (XVIII w.), broń ćwiczebną (XVIII/XIX w.), topór katowski, szable, pas zbójnicki, monety z XVIII w., bagnety, ołowiane kule oraz myśliwską torbę z borsuka.

V POMIESZCZENIE SALA KONFERENCYJNO-WYSTAWIENNICZA

Sala konferencyjna - ( panorama sferyczna 360⁰ )

W pomieszczeniu tym organizowane są wystawy czasowe, koncerty, prelekcje. Sala ta wynajmowana jest również do celów komercyjnych typu pokazy towarów, konferencje, zebrania itp. Sala wyposażona jest w mikrofony bezprzewodowe, sprzęt multimedialny, elektryczny ekran, ekran plazmowy 50 cali, szynowy system wieszania, stojące plansze informacyjno-wystawiennicze, krzesła, stoły zastawę dla 100 osób (filiżanki, talerzyki deserowe, literatki, łyżeczki, półmiski). Sala ma wymiary; 11,5 m X 7,7 m.

KUCHNIA ŁEMKOWSKA - VI SALA ZNAJDUJĄCA SIĘ NA PRAWO OD WEJŚCIA REPREZENTUJE ZBIORY ETNOGRAFICZNE

Sala "ŁEMKOWSKA" - ( panorama sferyczna 360⁰ )

Opis sali łemkowskiej (plik dźwiękowy) - posłuchaj >>

W pomieszczeniu tym zgromadzone zostały eksponaty obrazujących życie kolejnej grupy etnicznej zamieszkującej wioski dawnego „Państwa Muszyńskiego” – Łemków. Z plansz umieszczonych w tej sali dowiadujemy się skąd przybyło to plemię pasterskie, jak mieszkało i ubierało się oraz jakiego typu budowali cerkwie.
W dziale tym eksponowane są eksponaty etnograficzne głównie sprzęty, narzędzia i ubrania używane na co dzień w łemkowskim gospodarstwie domowym m.in.: jarzma i chomąta na woły, drewniane widły, koszyki z korzeni, skopki na mleko, stępy do kaszy, szatkownice, międlice oraz słomiane łapcie zimowe.

Osobną kolekcję stanowią narzędzia używane przez pasterzy wypasających w tym regionie owce. Znajdują się wśród nich: żeliwne kotły do warzenia sera owczego, prasy do sera, drewniane cedzaki, skopki na mleko, ława do gręplowania wełny, nożyce do strzyżenia owiec oraz prasa do wyciskania sera. Najcenniejszymi zabytkami tego działu są: ikona z wizerunkiem Chrystusa, dodatkowo ozdobiona mosiężną grawerowaną koszulką, XVIII – wieczna rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego oraz XIX-wieczna kronika parafialna z Wierchomli. Ciekawostką jest również trzymetrowy sąsiek tzw. dłubanka wykonana z jednego kawałka pnia jodły o przekroju 1,5 m oraz spódnice łemkowskie z płótna drukowanego wykonanego w farbiarni Buszka w Muszynie. Niewątpliwie najbardziej malowniczym elementem tej sali jest zrekonstruowana kuchnia łemkowska, na której królują sprzęty używane w kuchni łemkowskiej służące do wypieku chleba.

SALA ARCHWALNO – BIUROWA

W części archiwalnej zgromadzone zostało około 600 książek dotyczących historii, krajoznawstwa i turystyki dawnego „Państwa muszyńskiego". W zbiorach archiwalnych muzeum posiada również kolekcję 450 zdjęć oraz dokumentów archiwalnych. Z materiałów tych można korzystać do celów naukowo-oświatowych.

Wywiadu udzieliła kustosz muzeum Pani Barbara Rucka

ADRES MUZEUM:

33-370 Muszyna, ul. Krzywa 1, woj. małopolskie,

telefon: (18) 534 91 61, fax: (18) 534 91 60

Godziny i dni otwarcia muzeum:

Wtorek- sobota od 9:00 do 17:00

niedziela od 13:00 do 17:00

GALERIA - PRACE ARCHEOLOGICZNE PRZY DWORKU - kliknij >>

GALERIA - IMPREZY ARTYSTYCZNE - kliknij >>

GALERIA - MUSZYNA W ARCHIWALNEJ FOTOGRAFII - kliknij >>

GALERIA - IMPREZY POPULARNO-NAUKOWE - kliknij >>